Om å saga av greina ein sit på 

 Eg hugsar at me som born såg teikninga av ein som sat på greina han heldt på å saga av. Me lo av han, for han saga mellom seg sjølv og stammen. Me såg for oss korleis den dumme mannen ramla ned og slo seg. Ha, ha, ha! 

Men er det ikkje det me heldt på så gjera som nasjon? Du som føl med bloggen min, - eg har sagt før at du gjer det på eige ansvar - veit at jødar og Israel opptek meg. Så kvifor ikkje ta med eit jødisk ordtak? Vel, eg har berre høyrt ein seia det, så «lyg han, lyg eg». (Der var det far min sa når han refererte til noko han ikkje var heilt sikker på). Men ordtaket er slik: Den som drep eit menneske, drep ei heil slekt.

 Denne tenkemåten flytter fokus forbi individ-nivå til eit slekts- og nasjonsnivå. Og kvifor skulle me ikkje gjera det i abortus provocatus-samanheng?    

Eit av vår tids største problem, er einsemd.

      

I koronaåret har me vorte informerte om talet på sjuke, korleis smitten breier seg i samfunnet og R-tal som går opp eller ned. Smitte på 1, vil seia at det er berre ein som vert smitta av kvar sjuk. Då kan helsetoppane senka skuldrane. Men stig talet mykje, høyrest det ut til at dei nesten får panikk! Kvifor? Jau, etter som dette talet aukar, stig talet på nye sjuke drastisk. Dersom kvar nye sjuke smittar fem, og coronaen breidde seg i tilsvarande over heile landet, var neste «runde» 25, neste 125, neste 250, neste 500 og så vidare til sjukehusa var fulle og helsetenesta «knelar». Det er forresten eit nytt begrep om land med ukontrollert smitte, ingen ledige sjukesenger og heller ikkje nok oksygen. Helsestellet braut saman, har det stått i media. Det «knelte»! 

 Kan noko liknande skje i eit land om det vert fødd for få born?

 Brukar me same reknemåten på folketalsvekst, er ikkje den grafiske kurven ulik. Med koronaen kan den eine vera opphav til ein heil epidemi. Seksuelt må det to til for å laga barn, men dei to kan vera opphav til ei stor slekt. I min foreldregenerasjon var det ikkje uvanleg med 10 born eller meir. Eg har høyrt om ein mann på ei øy vestom Bergen som hadde over 24. Med to koner, riktig nok. «Og endå skulle han vera kristeleg», la ho til ho som fortalde det… 

Får ein mann og ei kvinne berre 2 born, er folketalesveksten 0, sidan folketalet ved foreldra sin bortgang, ikkje har auka. Berre ein fødd for kvar som døyr. Men fekk dei to fire born, ville talet dobla seg. Dei ville skapa ein folketalsauke på 100%! Slik ville talet gå opp i kvar generasjon om barnetalet pr. ektepar var det same. 

No veit me at realiteten er anleis. Ikkje alle kan eller vil få born, nokre born døyr under oppveksten og så vidare. Likevel gjev eit slikt tankeeksperiment eit bilete av korleis ting fungerer. 

 Teoretiserer me på same måten over talet på abortar, får me ein graf med negativt forteikn. Tenkjer me oss at begge foreldra kom frå abortstatistikken, og etterkomarane deira i generasjon etter generasjon fekk like mange born, får me ein graf som viser den slekta dei aborterte fostera kunne vore opphav til. Dersom i tillegg berre den eine personen kom frå abortstatistikken og den andre kom «utanfrå», ville stigninga vore mykje brattare om me berre fokuserer på den som ikkje fekk lov å leva. Han eller ho ville ha etterlata seg 4. Det utgjer ein folketalsauke 300 %. 

Også blomster trivst best i lag...

Offentleg statistikk (1) over svangerskapsavbrot frå 1979 til 2020 syner eit gjennomsnitt på 14 000 abortar i alle desse åra, noko som rundt rekna 600 000 vert individ. Seier me at halvparten av desse var jenter og halvparten gutar, og dei fekk born tilsvarande ekteparet i eksemplet, ville dei etter ein generasjon (25 år) teoretisk utgjera 600 000 : 2 x 2 = 600 000, og etter hundre år frå starten utgjera 2 400 000 menneskje! Kom berre ein av foreldra frå abortstatistikken og me valde berre å fokusera på dei det eine fosteret kunne vora opphav til, ville talet vore 5 400 000! Om du ikkje trur meg, kan du kontrollera sjølv. 

No er dette berre eit tanke-eksperiment. Rein teori, men nyttig. Det forklarar delvis grunnen til at skular vert lagt ned over heile landet, at fleire og fleire hus ut over bygdane vert «sommarhus» eller berre står og rotnar ned, og at norske skipsverft, fabrikkar og landbruk går i stå om «me» ikkje får importera nok arbeidskraft. 

Me kan ikkje berre skulda på aborttalet for nedgangen av både fagarbeidarar og barnehage- og skuleborn. Kor mange born som hadde vorte fødde totalt om moderne prevensjon, fri abort osv. ikkje hadde eksistert, veit ingen. Men at abortloven er ein reell og medverkande faktor i både nedlegging av skular, minkande folketal i kommunane og eldebølgja, er etter mi meining heilt logisk. 

«Norske nordmenn i Noreg», som ein lektor på lærarskulen kalla oss, er ein utdøyande rase. Tenk på det når du går rundt i nærmiljøet ditt om dagane. Kor stor prosent av dei du ser, er unge eller mindreårige, og kor mange såkalla «eldre»? Eg har gjort det der eg har vore. Det store fleirtalet høyrer til «eldrebylgja», eller er der om kort tid. Og «eldrebylgja» er her fordi vår generasjonen fekk mindre born enn dei før oss, generasjone etter oss endå færre, og så vidare i ein vond spiral. 

Eit koronaår ligg bak oss. Det har vist at talet på norske arbeidarar er under det landet treng for å overleva. Me er heilt avhengige av import av folk. Det er OK, spør du meg. Om me er aldri så norske både av ætt og kultur, er me ikkje det plukk meir verdifulle enn andre menneske. Heller ikkje meir verdifulle enn alle dei borna som ikkje får lov å verta fødde. 

Men den dagen me ikkje kan importera arbeidskraft, eller importera maten som eit levande og godt jordbruk skulle ha sikra landet vårt i krisetider, er Noreg ille ute. Koronakrisa har vist oss kor skjørt verdssamfunnet er. I ein global krisesituasjon der handel og transport går i stå, vil oljefondet sin verdi og nytte stupa. Om me har pengane, men ikkje kan kjøpa maten me treng, og heller ikkje får selja dei varene me greier å produsera utan importert arbeidskraft, kva hjelper det? Tala er fine å sjå på, men pengane kan ikkje etast eller brukast i staden for medisinar som me ikkje kan produsera sjølve.

Stokkendene søkjer saman når vinterkulda set inn

 

Grafar og prognosar er ikkje reelt liv

Styresmaktene, bankane og arbeidsgjevarane fortel oss ofte korleis dei «trur» framtida vil verta «etter koronaen». Det vert vist til studier og grafar om handel og reiser og arbeidskraft der data vert prosjiserte fram i tid. Når det gjeld abortstatistikk og framtidsprospekt, har eg aldri høyrt at nokon nemna dei negative verknadane i folketal og i landet si evne til å møta framtidige utfordringar.

Statsministeren gom nertt gjekk av, klaga over at det vert fødd for lite born her i landet. Mange har kome på bana med råd om korleis dette skal kunna gjerast betre, men ingen har nemnt den negative effekten fri abort har for landet. Derimot ser det ut som om mange, og først og fremst dei yngre, vil gjera loven endå meir liberal og situasjonen endå verre. Kvar er logikken? 

Eit anna område der eg meinar at styresmaktene fråskriv seg ansvar, er for dei som har etterverknader etter abortane. Ikkje alle reagerer likt, det veit me, men at mange har problem etter å ha teke abort, synest å vera klårt. Naturleg nok gjeld dette først og fremst kvinner, men og menn opplever det vondt at barnet dei var med å laga, og som dei ynskte skulle få sjå leva opp, vart teke av dage utan at dei fekk ha eit ord med i laget. 

Me menneskje reagerer forskjelleg. Nokre har det verst første tida etter ei slik hending og andre seinare, kan det sjå ut som. Eg har lese om kvinner som seier at dei ber på sorg og anger. Dei har eit sår inni seg som dei reknar med å ha livet ut. 

Kvifor vert det forska så lite på skadeverknadane etter fri abort i landet vårt, både dei relaterte til folketalsutviklinga i landet, og dei relaterte til fysiske og psykiske etterverknader hjå kvinner som har gjennomgått inngrepet? På same måten som det vert forska på alle andre slags problem og lidingar, kvifor skulle dette området vera så neglisjert? 

Er livskvaliteten til dei som slit med etterverknader uvesentleg for autoritetane, eller er dei redde for at forsking på dette skulle syna kor feilslegen politikken er? 

[1] https://www.ssb.no/  under svangerskapsavbrudd, teke ned i august 2021.

-------------------------- 

Det er ikkje lov å bruka bilete eller tekst frå denne bloggen uten skriftleg løyve frå meg.