God jul!

Jødane feirar hanukka i denne tida.

Julekvelden er over. Snart har me lagt heile høgtida bak oss. Heldigvis, vil nokre seia. Andre hadde nok ynskt det varde lenger, både fridagane, familiesamlingane og all den gode maten. 

Men ikkje alle har like mykje å gle seg over, også i vårt land. Både einsemd og fattigdom finst her og. Lukkeleg er den som har fått gjeve nokon ein handsrekning, og lindra litt sorg og einsemd hjå ein medvandrar. 

Bak oss ligg år me korona og andre helseproblem. Krigen kom nær oss dette året, - med den prisauke og usikkerheit i energi- og matforsyning det har medført. Siste månadane har me og hatt unormalt mange gravferder. Kreft, men og kronisk sjuke som med korona ikkje greidde påkjenninga. Alt gjorde både jula og tanken på dagar som kjem, usikker og skremmande.

Viktigaste bodskapen i jule-evangeliet

Jula er tida då me høyrer at Gud sende englar. Dei kom i forskjellege ærend, men ein bodskap gjekk att hjå dei alle: «Vær ikkje redde!».

1: «Ver ikkje redd, Sakarias!» var helsinga presten Sakarias fekk i det store rommet der berre lyden av han eigne steg høyrdest. Brått stod ein attmed han og ei ukjend røyst gav ekko mellom veggane. (Luk 1,13). Bodskapen var at han skulle verta far til døyparen Johannes, bodberaren som skulle rydda veg for Jesus.

2. «Ver ikkje redd, Maria!» var helsinga Maria fekk då ho skulle verta mor til Jesus  (Luk 1,30). Ho vart kalla til å få eit barn utan å koma saman med den mannen ho hadde lova å dela livet med. I tillegg måtte

Jerusalems gamle murar vitnar om at 
Gud er trufast og vaker over sitt ord.

ho fortelja folk at Gud sjølv var far til barnet. Kven ville vel tru på det ho sa?

3. «Josef, Davids son. Ver ikkje  redd…», var helsinga til Josef då han oppdaga at den jenta han var så glad i, den vakraste og beste i hans verd, venta barn med ein annan. Han vart kalla til å ta seg av dei to, syta for dei og gjeva dei tryggleik. (Mat. 1, 20).

4. «Ver ikkje redde! For sjå, eg forkynner dykk ei stor glede – ei glede for alt folket.» (Luk 2:10). Dette var helsinga hyrdingane fekk der dei låg ved sauekveene og held vakt i den mørke natta. Dei fekk i oppgåve å finna barnet, sjå det som hadde hendt, og gjera den store gleda kjent. 

Eit nytt år ligg framfor oss

Om nokre dagar går me inn i 2023. Ingen veit kva utfordringar og oppgåver me skal få som enkeltpersonar og som samfunn. 2022 starta som året før med influensa, smittevern og alt det andre som la så sterke band på oss og landet vårt. Mykje tyder på at året me no går inn i, vert eit minst like vanskeleg år. Krig og naud i Ukraina, fåre for matmangel, aukande energiprisar verda over og mykje meir, gjer oss urolege. For oss og våre, og for den verda me lever i.

Viktigaste bibelverset i 2022

Rundt dei gamle murane spirar og gror det.

I «Dagen» (8/12-22) kunne me lesa at det bibelverset som var delt mest siste året, var Jesaja 41, 10: «Ver ikkje redd, for eg er med deg! Sjå deg ikkje ottefull ikring, for eg er din Gud! Eg styrkjer deg og hjelper deg og held deg oppe med mi rettferds høgre hand».

Det er «YouVersion», verda si største digitale bibelteneste, som opplyser dette. Verset var lasta ned meir enn 545 millionar gonger på forskjellege digitale medium.

Denne helsinga frå tida då jødane endå hadde sin eigen konge (ca.700 år f. Kr.), er like verdfull i dag. Ikkje fordi livssituasjonen er den same for oss som for dei. Snarare tvert i mot. For klaringa er mykje enklare: 

Gud er den same som då Jesaja levde, som då Jesus skulle verta fødd, og no. Han forandrar seg aldri, har all makt, og har opna ein veg til frelse og fred som jula skulle minna oss om. 

Dette er den beste ankerfeste våre urolege tankar kan ha. 

Godt nytt år 2023!

---------------------- 

Bibelsitata er frå Norsk Bibal, nynorsk utgåve.

-------------- 

Det er ikkje lov å bruka bilete eller anna frå denne bloiggen uten skriftleg løyve frå meg.