Karta fortel                                                    Del IV

Headingen på bladet

I dag vil eg ta føre meg ein artikkel som stod i «SMA info om Israel og antisemittisme», nr. 1 / 2022. Det er «Senter mot antisemittisme» (SMA) som gjev ut dette bladet. Dei skriv:

«SMA-info er et uavhengig medium for folkeopplysning som søker å bidra til å utvide og rette opp perspektivet i den politiske, sosiale og kulturelle debatten omkring disse tema, og virke som et korrigerende supplement til massemedienes ensidig negative fremstilling av Israel. I SMA-info finner du artikler som ingen andre norske medier publiserer».

Informasjonen om ein av forfattarane 

«Område C på «Vestbredden» - EUs hykleri og dobbeltmoral», er skrive av D. Diker og A. Baker, omsett for SMA av P. Antonsen. Av innhaldet i artikkelen vil eg ta med dette:

«I Oslo-avtalene fra 1993-95 ble PLO og Israel enige om å dele styringen av territoriene i påventa av resultatene av forhandlinger om deres permanente status. De var enige om at de delene av territoriet som var tett befolket av palestinere – benevnt Område A og B – skulle ligge under en «palestinsk myndighets» jurisdiksjon og kontroll. Denne myndigheten skulle opprettes av partene for dette formålet. De ble også enige om at de gjenværende delene av territoriet som inneholder israelske befolkningssentra og militære installasjoner – benevnt Område C – skulle være under eksklusiv israelsk militær og sivil kontroll og jurisdiksjon.» (i)

Kartet som viser Osloavalen (frå side 61 i bladet)

EU saman med USA, Russland, Noreg og Egypt skreiv under Oslo-avtalane mellom Israel og PLO. Gjennom det skulle dei - på nøytralt grunnlag - vera med å kontrollera at avtalane vart følgde. Deira oppgåve ville naturleg vera å hjelpa partane å oppfylla avtalane, og oppmuntra dei til å gjera det dei hadde lova.

Men EU gjorde det stikk motsette i og med at dei hjelpte palestinarane å bryta Osloavtalane ved at dei finansierte illegale utviklingsprosjekt og husbygging i Område C, det som Israel skulle ha sivil og militær kontroll med. For den som hugsar litt tilbake, vart dette eit stridsspørsmål då Israel stogga utbygginga under store protestar frå EU og andre. Så langt eg har lese, er det krefter i Israel som vil at denne illegale utbygginga i Område C, skal verta godkjent som nye israelske busetjingar og mellom anna gjeva plass til alyiah-inmigrantar.

Og EU gjekk endå lenger, berre høyr her:

«Offisiell EU-politikk, slik den framgår i policy-notater fra april 2013 og i januar 2019, utgitt av EUs generaldirektorat for utenrikspolitikk, 4 slår fast at «Område C er en del av det okkuperte palestinske territoriet og del av enhver fremtidig palestinsk stat. All EU-aktivitet på Vestbredden er fullt ut i pakt med folkeretten». 5 Her er igjen EU på kant med sine forpliktelser som vitne til Oslo-Avtalene.» (ii)

Noregs svik

På same måten som EU har svikta Oslo-avtalane, har vår eiga regjering svikta sitt ansvar som vert for forhandlingane. Den norske regjeringa utfører valdtekt mot staten Israel med si godkjenning av eit Palestina som tek frå Israel styringsretten over Område C, - den retten Noreg med si underskrift stilte som garantist for. Kartet over områda i Oslo-avtalen samanlikna med det som er lagt ut i samband med Noreg si godkjenning av Palestina, (sjå blogginnlegg for 28.07.24),  viser tydeleg sviket landet vårt har gjort seg skuldig i.

Skjermdump frå Wikipedia 

«Ville Vesten er ikke som før»

Denne strofen frå ein song, dukka opp i tankane mine ein av dagane eg arbeidde med dette stoffet. Ein av slektningane våre som hadde vore i Amerika for vel hundre år sidan, hadde med seg heim ei bok som heitte «Square Deal Sanderson». Boka var på engelsk, og han far las og omsette for bror min og meg. Det vart inngangs-porten min til western-litteraturen som fylgde meg gjennom heile ungdomen.

Mykje kan seiast om western-kulturen, men den hadde i alle fall ein del viktige etiske grunnreglar: «Eit ord var eit ord» og «Ein mann var ein mann». Den som braut sitt ord, var ein ærelaus usling. Endå verre den som utførde vald eller misbrukte kvinner og born, enten det vart fysisk vald, eller at dei brukte desse til skjold for å sleppa å stå til rekneskap for  ugjerningane sine. 

Og bandittane vart dømde, enten det var på skikkeleg vis med sheriff og dommar, eller – der dette ikkje  fanst – ved allmenn semje. Det viktige var at det som var gale, vart stempla som gale, og dei som gjorde slikt, måtte stå til rette for det dei hadde gjort.

No er både Midt-Austen, EU og Noreg geografisk langt frå «Ville Vesten», det er sant nok, men er ikkje dei same etiske grunnreglane gyldige på våre kantar? Er ikkje Osloavtalen «ord» som burde haldast, og burde ikkje både EU og Noreg vore så pass til «menn» at dei stod for det dei hadde underskrive?

No vil Noreg og ei rekkje andre premiera dei som brukar kvinner, barn og gamle som skjold (i Gaza og i Judea-Samaria) med å ta frå Israel dei rettane Osloavtalen klårt gav dei over Område C!

Kanskje ein «Square Deal Sanderson» burde dukka opp i vårt «Ville Vesten» anno 2024?

-------------

(i) Frå side 58, 2. avsnitt.

(ii) Frå side 59, siste avsnitt.

Det er forbode å bruka tekst eller bilete frå denne bloggen uten skriftleg løyve frå meg.