Utsnitt av tittelsida på heftet

«Sionismen. En artikkelsamling»

Bilete av side 80 i heftet

Etter å ha lese Lysestøls bok «Sionismen. Israels statsideologi» der han etter beste evne prøver å bevisa at jødane ikkje har noko historisk rett til landet, og heller ikkje har gått rett fram mot arabarane i området på ein sannferdig måte, er dette heftet godt å ha i handa. I motsetning til Lysestøl som har drege ut korte delar av det kjende personar har sagt og eller skrive, får lesaren her lesa heile artiklar til å trekkja konklusjonar ut frå.

Det svake punktet i heftet er at det ikkje vert gjeve bakgrunn for artiklane, til dømes datering og samanhengen forfattarane uttalte seg i. Som eit eksempel kan eg her nemna Andrei Gromykos artikkel «Det som taler for en jødisk stat» (i), som sikkert er det same som Lysestøl viser til på sidene 79-80 i si bok, og som eg skreiv om i bloggen for 16.02.25.

Bilete av side 26 i heftet

«Møte med «et land uten folk»

At Mark Twain (ii) skildrar eit nake, aude og trist land, er gammalt nytt, og det er vel det Lysestøl siktar til med tittelen han har brukt på eit kapittel i boka si. (iii) Andre del av artikkelsamlinga eg skriv om her, er «Det tomme land» (iv) der me får sitert namn som Ernst Frankenstein, Buckinham, Keith med fleire. Tre år før hadde Conder kalt Palestina «et ødelagt land» med stor nedgang i folketalet, herjingar av omstreifande beduinar, og så vidare.

Ein statistikk med offisielle (engelske) tal frå 1920-36  har denne rapporten (v):

«Palestina, som tradisjonelt har vært et land araberne emigrerte fra, ble etter første verdenskrig et land araberne emigrerte til. (…) Det foreligger ingen eksakte tall vedrørende omfanget av den arabiske immigrasjon mellom de to verdenskriger, men det anslås å ligge mellom 60 000 og 100 000. Hovedårsaken til at strømmen snudde, var jødenes utvikling av landet, noe som skapte nye og attraktive arbeidsmuligheter og i det hele en levestandard som var ukjent i Midt-Østen».

Eit frodig land.
På omvising på jødane sin første
jordbruksskule i Israel 

Lysestøl teiknar «sitt» bilete av det turistar kunne sjå i 1890 om dei tok den ottomanske jernbana frå Jaffa til Jerusalem. Han skriv:

«Dersom europeerne også tok seg en tur på den palestinske landsbygda, møtte de frodige appelsinplantasjer. (…) På togturen til Jerusalem passerte de reisende landsbyer og landbruksområder som viste de var kommet til et gammelt kulturlandskap dyrket av palestinske bønder, bosatt i over 1000 landsbyer.» 

Kanskje var det jorda til jødiske «effendis» dei fekk sjå? Lysestøl siterer Ben Gurions ord om jødane sitt arbeid som «effendis»: 

«Blant de første skuffelsene nevner jeg jødene frå første Aliya. De levde nå som effendis, som skaffet sin inntekt ved å leie billig arbeidskraft til sine plantasjer og gårder». (vi)

----------------

(i) I heftet side 27-29,

(ii) Mart Twain reiste rundt i Det heilage landet i 1867 

(iii) På side 76. i boka hans.

(iv) Side 7. Også denne artikelen manglar dei nødvendige data om  forfattarane og situasjonen utsegna er skrivne på bakgrunn av. 

(v) Side 9 der Palestine Royal Comissions rapport vert omtalt.

(vi) Frå side 81 i Lysestøl si bok. Understrekinga er gjort av meg der han i boka brukte kursiv.

Bileta er mine eigne.

Det er forbode å bruka tekst eller bilete frå denne bloggen uten skriftleg løyve frå meg.