Skjermdump frå 
https://snl.no/Bernhard_fra_Clairvaux

 «Vegen til helvete er brulagt med gode intensjonar»

Den franske munken Bernhard av Clairvaux (i) skal ha sagt overståande. Han vart «helga» i 1174, og «doctores eccleciae» i 1830.  Orda er like sanne i dag. Dessverre.

I går såg eg ILTV’s markering av 07.10.23. Dagane før hadde eg vore «på tur» med Anne Sender i hennar «Vår jødiske reise» (ii). Det gav mykje informasjon om jødar både her i landet og ute i verda. Om henne sjølv og, til dømes dette:

«Jeg tror på reell dialog, at ansikt til ansikt-kommunikasjon gjør noe med menneskene som er involvert, og derfor kan endre beslutninger og skape nye virkeligheter. Ikke dialog for enhver pris, og ikke uten strategisk plan, strukturer og eventuelle premisser, tidsbegrensede sanksjoner, men så lenge mange liv kan spares er dialog verd forsøket.» (iii)

Osloavtalen har ho skrive om frå side 161 til163, ein avtale ho kallar «en femårig interimsplan for fred». (iv) 

På fruktene skal treet kjennast

«De ulike reaksjonene kom veldig tett på da Yassir Arafat, Yizhak Rabin og Shimon Peres fikk Nobels fredspris for sin «modige fred». Rabbiner Melchior gikk selv ut med støtte. Også han med begrunnelsen fra bibelens ord om at fred må vi skape selv, og at det ikke står noen steder i våre hellige skrifter at ikke land kan gis for å sikre freden». 

Rabbien får eit forklaringsproblem når han ein dag skal stå for sin Gud. (v) Tanakh (GT) seier: «Jord må ikkje seljast for all framtid. For landet er mitt, og de er framande og innflyttarar hos meg….» (3. Mos 25; 23) Her ser me at Israels land er Guds land. Ikkje ein gong internt mellom jødane kunne jord overførast eller seljast lenger enn til sabbatsåret, og det var ikkje nemnt i Osloavtalen!

Joel profeterer og uttalar Guds dom over dei som «delte landet». (Joel 3, 6-7). Amos skriv at ein dag skulle Gud reisa opp att «Davids falne hytta», og legg til: «Eg plantar dei i deira eiga jord, aldri meir skal dei rykkjast opp av den jorda eg har gjeve dei, seier Herren din Gud.»  (Am 9; 11+15). Det Osloavtalen gjorde, var å dela landet, og Rabin dreiv dei heimvende jødane bort frå jord Abrahams, Isaks, Jakobs Gud hadde lova dei!

Anne Sender skriv vidare: «De fem årene med tillitsbygging som avtalen la opp til, og som skulle endt med en ferdig avtale, ble en endeløs serie med nederlag». Og litt etter: «Osloprosessens terrorisme som Hamas stod for ble et bevis på Rabins svik, slik de religiøse så det, og begge parter mistet alt håp da Rabin ble skutt. Mange vil også si at vesten ønsket seg så sterkt en løsning at vi lukket øyne og ører og lot både naivisme og ekstremisme ri på godhetsbølgen i de etterpåfølgende årene uten å si stopp – nå er det nok».(vi)

Etterpåklokskap?

Desse rotna pga for lite vind og for mykje regn

Områda Oslosavtalen peika ut, - er der terror-organisasjonane med finansiering frå Iran, har etablert seg. Bernhard av Clairvauxs bilete av «helvete» veit eg lite om, men både jødar og ikkje jødar som har lidd før og etter 07.10.23, brukar det ordet på det dei har vore gjennom:  Eit «helvete».

Gaza, - ein oase som produserte enorme mengder grønsaker før Rabin dreiv jødane ut, ligg i ruinar. Restane som endå står, må sikkert øydeleggjast om ikkje Sinwar og hans folk snart gjev opp eller vert tekne av dage. 

I Sør-Libanon har Israel funne tunellar, infrastruktur og planlegging tilsvarande 07.10.23-åtaket. Tenk om begge terror-organisasjonane hadde kome inn i Israel samstundes? Korleis skulle då Israel verna folket sitt i eit regn av rakettar frå alle kantar?

Intensjonsorientering eller realitetsorientering?

Osloavtalen bygde på «nye virkeligheter» gjennom dialog, kunnskap og avtalar, skriv Sender. Dei hadde intensjonane om å skapa fred, men hausta løgn, ufred og drap. Ein situasjon som år for år har vorte verre, - verre, - og endå verre. I «min personlige oppsummering» (vii) legg Anne Sender skulda på «nasjonalortodokse jøder», «bokstavtro kristne» og tilsvarande religiøse på muslimsk side. 

«Like utålelig ble et PA der palestinernes president Yassir Arafat, fremdeles geriljasoldaten, ikke stats-byggeren, hadde eneveldig kontroll. Han ville verken kontrollere egne sikkerhetsstyrker, som fremdeles angrep Israel, eller dele bistandsmidler med egen befolkning. I tillegg hadde han snakket med to tunger, og palestinerne utenfor Gaza og Vestbredden, altså eliten og flyktningene i nabolandene, var absolutt ikke beredt til de kompromissene som lå i avtalen, der Jerusalems status og flyktningenes rett til retur var utsatt til sluttforhandlingene. Religiøse krefter fra Hamas satte i gang selvmordsbomberne og ødela både for sivile israelere og et forent Palestina.» 

Desse fekk for lite og for dårleg vekstmiljø

Dei som kom etter Arafat, har ikkje vore betre. Kva nytte har dialog og intensjonar då?

Ei realitetsorientering pr. 07.10.2024 må starta med ein strek over delingsplanen frå 1947 som jødane godtok, men ikkje arabarane. Det same med Osloavtalen som var sabotert frå starten, og utnytta av terroristar for å drepa jødar og øydeleggja Israel.

Neste steg er å erkjenna at dei fleste muslimane i Midtausten støttar terroristane. Mest markant shiamuslimane, men same tanken ser me og mellom sunnimuslimar. Fred på det grunnlaget er dødfødt, uansett «intensjonane» som måtte liggja på bordet.

Tredje steget er å gjeva Israel kontroll på Gaza og landet frå Jordan til Middelhavet, opp til Litani-elva i Sør-Libanon. (viii) Dette kunne vera ei tidsavgrensa ordning der ein vurderte aktivitetane til Hamas, Hizbollah m. fl. Fjerde steget kunne vera utviding av «Abrahams accords» mellom frie og likeverdige statar, - med alle arabarstatane som erkjenner jødane sin rett til landet.

Ein utopi? 

Berre Gud kjenner det endelege svaret, men eg skulle ynskja me ein dag kunne seia med Terje Vigen: «Stort har jeg mistet, men stort jeg fik. Bedst var det, kan hænde, det gik, som det gik, - Og så får du ha tak da, Gud!» (ix)

 ----------                                                                                                                                                       (i) Bernhard av Clairvaux (1090-1153).  Biletet er frå https://snl.no/Bernhard_fra_Clairvaux. Elles har internett mykje informasjonom han.

(ii) «Vår jødiske reise» av Anne Sender, Cappelen Damm, 1. utgåve, Oslo 2014. 

(iii) Frå side 112-113 i boka. 

(iv) Nedst på side 161.

(v) Eg brukar her «Gud», for han som i Tanakh vert kalla «Adonai» eller «JHVH».

(vi) Sitat frå side 163.

(vii) Nedste avsnittet på side 162.

(viii) Når det gjeld Gaza og Sør-Libanon, har styresmaktene tillate terroristar som bevisst brukar sivile som skjold for seg, for sine våpenlager og for sine utskytingsrampar. FN resolusjonen om at Hizbollah skulle halda seg nord for Litani-elva, og som Hizbollah lova å oppfylla, hadde null verdi. Heller ikkje har FN-soldantane på grensa hatt nokon annan oppgåve enn å stoppa Israel. Hizbolla har bygt obersvarsjonspostar m.m. på høgdene bak  og over dei. Det har eg sett med eigne auge….

(ix) Frå 3. siste vers av «Terje Vigen» av Henrik Ibsen, skrive i 1861.

-------------- 

Bibelsitata er frå Norsk Bibel, nynorsk utgåve. Bileta er mine eigne, bortsett frå skjermdumpen øvst.

Det er forsbode å bruka bilete eller tekst frå denne bloggen uten skriftleg løyve ffrå meg.